Red bee shrimp sub variety: Linping’s Family

ช่วงนี้หลังมรสุมชีวิตเข้าเลยพยายามทำตัวเองให้ว่างทั้งๆที่จริงๆมันไม่ว่าง พูดง่ายๆ

คืออู้งานนั่นเอง    อาทิตย์ก่อนถ่ายรูปกุ้งred bee เล่นๆ แต่รูปที่ได้มากลับไม่สวย

เกินคาดเลยหันซ้ายหันขวาไม่รู้จะทำยังไงสุดท้ายก็นึกขึ้นได้ว่ามีหลินปิงแฟมิลี่หรือ

กุ้งpanda,kingkongอยู่

ด้วยความที่เอาเวลาเกือบ90%ไปสนใจกับred bee ตู้หลินปิงแฟมิลี่ก็เลยค่อนข้าง

ขาดการดูแล

ถึงตู้จะดูรกเลอะเทอะแต่กุ้งทุกตัวยังดูแข็งแรงและสามารถสืบพันธุ์ได้ คนเลี้ยงก็เลี้ยง

กุ้งอย่างสบายใจ 🙂

Update some pics

พักหลังความจำเสื่อมบ่อยลืมไปว่ามีblogอยู่ ไม่ได้เข้ามาโพสต์เลย จริงๆก็น่าจะลืมเพราะ

สมัครมั่วไปเรื่อยแถมแต่ละอันpasswordก็จำไม่ค่อยจะได้ เมื่อวานก็วิ่งหนีคนฉีดยาฆ่า

ปลวกไล่หลังชีวิตช่างวุ่นวายเหลือเกิน โพสต์รูปกุ้งเก่าๆดีกว่า

mookendo’s pure black line

 mookendo’s secret line

mookendo’s crimson style

ปิดท้ายด้วย

mookendo’s ginda line (snow line)

MY CRIMSON STYLE VS MY EBITEN

หลังจากได้ฟังข่าวจากคุณหมอธนาว่าคุณหมอจะเดินทางไปประเทศญี่ปุ่นเพื่อไปพบกับทางCRIMSON ซึ่งเป็นหนึ่งในกุ้งสายที่โด่งดังที่สุดใน ขณะนี้โดยเฉพาะจุดเด่นเรื่องสีแดงของกุ้ง งานนี้ผมเลยพลาดไม่ได้ที่จะหาทุกวีถีทางเพื่อครอบครองกุ้งสายนี้ ซึ่งกว่าจะระดมทุนได้ก็เล่น เอาผมเหนื่อยทั้งกายและใจ ยิ่งเห็นราคากุ้งจากร้านcrimsonที่คุณหมอส่งมาทางe-mailแล้วพูดตรงๆไม่ได้โม้ว่าผมช็อกแทบตกเก้าอี้ แต่สุดท้ายทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี(จริงเร้อ!!!?) หลังจากลุ้นอยู่นานว่ากุ้งCRIMSON ราคาขนาดนี้หน้าตาจะเป็นยังไง ผลที่ได้ออกมาเป็นแบบนี้

ซึ่งเอาเข้าจริงๆผมยังมองว่าสีกุ้งCRIMSONที่ได้มายังไม่แดงเท่าไหร่บางตัวออกส้มจางๆด้วยซ้ำ ก็ยังงงๆอยู่ว่าด้วยราคากุ้งที่สูงขนาดนี้เป็นเพราะเหตุอะไร แต่ก็ยังแอบหวังในรุ่นลูกเพราะถึงแม้โดยรวมสีที่ตัวกุ้งจะไม่ได้แดงมาก แต่สีบริเวณกลางหลังกลับมีสีที่ค่อนข้างแดงเข้ม และที่ได้ยินมาอีกอย่างคือเปอร์เซนต์ความนิ่งของลูกกุ้งCRIMSONค่อนข้างสูง งานนี้ก็ลุ้นกันต่อไป

ปล. สุดท้ายก็มีติดปลายนวมได้กุ้งtop quality จาก Ebitenมาด้วยงานนี้ผมค่อนข้างแฮปปี้กับกุ้งจากEbitenมากๆ ถึงราคากุ้งจะสูงมากแต่ด้วยความสวยของกุ้งแล้วก็ถือว่าสมน้ำสมเนื้อ

ไอ้เก้งกับไอ้กล้อง

หลายวันก่อนหลังจากเปลี่ยนน้ำตู้กุ้งผมเหลือบไปเห็นกุ้งตัวแสบตัวหนึ่งที่ผมตั้ง

ชื่อว่าไอ้เก้ง  แต่ไอ้เก้งวันนี้ดูต่างจากไอ้เก้งที่ผมรู้จักอยู่ค่อนข้างมาก   จากกุ้ง

หัวโจกที่มีขนาดใหญ่กว่าเพื่อน มีสีแดงเข้ม สีขาวหนา ชอบว่ายซ่าไปรอบๆตู้

แต่ไอ้เก้งในวันนี้ดูแก่ลงไปมาก สีสันจากสีแดงเข้มตัดขาวสว่างกลับกลายเป็น

กุ้งสีแดงใสๆ สีขาวเหลือบชมพู ตามตัวมีริ้วรอย จากกุ้งที่เคยว่ายน้ำอยู่ไม่สุก

ไอ้เก้งในวันนี้กลับดูเชื่องช้าลง บ่งบอกถึงความชราที่มาเยือน  ซึ่งมันทำให้ผมรู้

ได้ทันทีว่าอีกไม่นานก็คงจะถึงเวลาที่ไอ้เก้งต้องจากผมไป เลยต้องฝ่าฝนไปหิ้ว

กล้องมาถ่ายรูปมันเก็บเอาไว้

บางคนอาจสงสัยว่าก็แค่กุ้งตัวเล็กๆกำลังจะตาย จะไปเว่อร์อะไรขนาดนั้นไม่ใช่หมา

ใช่แมวตายซักหน่อย แต่ผมกลับคิดว่า ชีวิตของสัตว์เลี้ยงทุกชนิดมันก็ประกอบด้วย

ลมหายใจกับหัวใจเหมือนกัน  ขนาดไม่สำคัญ ขึ้นอยู่กับว่าเราคนเลี้ยงจะใส่จะกับชีวิต

นั้นมากแค่ไหน…

หลังจากถ่ายรูปไอเก้งเสร็จเลยลองเอาไอ้กล้องสุดหวงของผมมาถ่ายรูปเล่นบ้าง

พักหลังผมคร่ำเครียดกับการถ่ายรูปกุ้งว่าต้องใช้เลนส์macro ถ่ายแล้วรูปต้องชัด

ภาพต้องสวย แต่วันนี้พอลองกลับมาใช้เลนส์kit มาถ่ายเล่น ผมกลับรู้สึกว่าการถ่าย

รูปแบบเรื่อยเปื่อย ไม่ต้องสนว่ารูปต้องชัดแค่ไหนมุมต้องสวยแค่ไหนนี่มันสนุกดีแฮะ